Lífinu verður að lifa með ...

Það hefur örugglega mörgum, sérstaklega bændum og blómaræktendum, verið kærkomin þessi væta sem verið hefur í dag og reyndar spáir svona eitthvað áfram. En það er víst ekkert svo slæmt að það batni ekki, eða er ekki svo? Ég á það til að vitna í það sem ég hef heyrt í útvarpinu. Var áðan að hlusta á svæðisútvarpið og þar var viðtal við einhvern ferðafrömuð sem hefur verið með skipulegar hópferðir á virkjunarsvæðið í efra að skoða það svæði sem fer undir vatn þegar virkjunin tekur til starfa. Hún, því þetta var kona, var að því spurð hvort þessar ferðir myndu halda áfram næsta sumar þegar lónið yrði tilbúið. Ég á ekki von á því sagði hún ef fram fer sem horfir. Það lá sem sagt í orðunum að þangað yrði ekkert að sækja í framtíðinni. Fyrir mér er þetta álíka ef ég hætti að fara til Reykjavíkur ef flugvöllurinn yrði fluttur úr Vatnsmýrinni eða eitthvað miklu sterkara. Mér er mjög til efs að meira en 10% þeirra sem enn eru að mótmæla virkjunarframkvæmdunum hafi komið þangað. Ef eitthvað er þá verður svæðið miklu fallegra en áður svo ég tali nú ekki um alla þá vinnu sem þessar framkvæmdir hafa skapuð og þau verðmæti sem þær og álverið eiga eftir að skapa. Það er hægt að vera með vikjunarframkvæmdum og vera líka náttúrusinni. En því miður þá virðast flestir andstæðingar virkjunarinnar vera á því að það fari ekki saman.

Fékk góða heimsókn í morgun þegar Jóna Harpa kom í heimsókn með stelpurnar. Það var gaman að fá þær en ekki er hægt að segja annað en það hefur margt verið þeim á móti eftir að fjölskyldan flutti út, en líka margt gott.

Enn spreðar ríkisstjórnin peningum í fundahöld við kanana um brottför hersins. Í fréttum er þetta kallað samningaviðræður! Ég skil ekki um hvað. Kaninn er búinn að tilkynna um brottför sína. Látum þá fara en taka til eftir sig. Kannski samningaviðræðurnar snúist um það hver eigi að skúra.

Mamma hefði orðið níræð á morgun hefði hún lifað. Þá hefði Óla móðursystir hennar orðið 110 ára hefði hún lifað. En það er með aldurinn eins og svo margt annað, hann er afstæður. Sumir eru ungir í anda með mörg ár að baki en aðrir eru gamlir og fúlir og líta út fyrir að vera miklu eldri en þeir eru. Mamma og Óla voru í þeim fyrrnefndu, glaðværar og leikandi. Blessuð sé minning þeirra. “Lífinu verður að lifa með því að horfa fram, en það skilst ekki nema með því að horfa aftur." Sören Kierkegaard