Stríð og friður

Mikið óskaplega fer í taugarnar á mér þessi endalausi fréttaflutningur af útsvarstekjum Péturs og Páls og samanburðurinn sem honum fylgir. Við vitum að bilið á milli ríkra og fátærka á Íslandi breikkar stöðugt. Þeir ríku verða ríkari og þeir fátæku fátækari. Þetta er lögmál kapitalismans. Við getum horft á laun forstjóra KB banka sem eru 22 millur á mánuði, segi og skrifa á mánuði, og borið það saman við elli- og örorkulífeyrisþega eða atvinnuleysibóta og þá kemur í ljós að maðurinn hefur sömu laun á ársgrundvelli og 264 slíkir. Þetta er velferðarþjóðfélagið Ísland.

Grikkir hafa riðið á vaðið og hætt við þátttöku í kvikmyndahátíð sem halda á í Ísrael. Það gera þeir til að mótmæla árásum Ísraela á Líbanon. Frá öðrum þjóðum heyrist ekkert. Blair og Bush og allir hinir þegja þunnu hljóði, vitandi það að einhversstaðar verður að vera stríð svo hægt sé að selja vopnin sem þessar þjóðir framleiða. Þessu má líkja við að ekki hefur enn komið á markaðinn róttækt krabbameinslyf. Skyldu lyfjaframleiðendurnir ráða ferðinni? Dettur þetta svona í hug þegar sífellt berast fréttir af fólki sem látist hefur úr þessum voðalega sjúkdómi.

Það er jú 1. ágúst. Mín fjölskylda, allavega við systkinin munum þennan dag fyrir tæplega hálfri öld, eða er það hálf öld? Hlakka til að fá fjölskylduna mína í dag.