Ókei og náttúrlega

Ég man ekki og nenni ekki að athuga hvort ég hef áður fjallaður um ákveðnar málvenjur sem virðist tröllríða landsmönnum á vissum tímabilum. Hver man ekki eftir sko? Það var allt sko og síðan kom mundi, ég mundi gera þetta og hitt. Fréttamenn ljósvakanna voru alls ekki undanskildir. Í dag er það ókei og náttúrlega. Flesta allt er náttúrulega þetta og hitt, jafnvel þó að það sé ekkert náttúrulegt við það. Og til samþykkis og áherslu er það ókei. Mér finnst þessar málvenjur báðar frekar hvimleiðar en hef þó staðið mig að því að nota báðar og þá kippist ég við.

Fór í skírn í morgun inn í Seldal. Þar var vatni ausins dóttir Döggu og Gústa og fékk hún nafnið Rakel Dórothea. Vatnið sem notað var við skírnina kom úr lind utarlega úr Seldalshálsinum. Athöfinin var afar falleg og ekki spillti fyrir söngur Kolbrúnar Gísladóttur við undirleik Sigurjóns Gísla Jónssonar. Séra Sigurður Rúnar Ragnarsson skrírði litlu dömuna.