Þar sem lognið hlær svo dátt

Það væri flott að vera ungur núna og vera á skautum, það er nefnilega flughált nánast um allan bæ. Á planinu fyrir ofan hjá mér er fyrirtaks skautasvell. Og talandi um skauta þá fórum við Olla vinkona á skauta inn á Leiru alveg fram yfir þrítugt. Ég og Olla og Binni á Bakka, jú svo má ekki gleyma Gunnari skólastjóra sem skautaði fram í andlátið. En veðrið er yndislegt, stafalogn, tunglið trónir þarna uppi í öllu sínu veldi en sólin stendur stutt við núna, rétt slefar sér yfir Múlann.Ég er ekki enn búin að fá nettenginguna, rafvirkinn og píparinn eru líka ókomnir, en það skiptir svo sem ekki miklu máli. Ég geri bara eins og systa, kveiki á kertum og svo vaska ég bara upp á gamla mátann.Þasð stefnir í húsfund í vikulokin og þá verður tekin ákvörðun um hvort eigi að mála stigahúsið og skipta um teppi. Nei, nei, þetta er ekki frá mér komið, þetta hefur verið lengi á döfinni það hefur bara þurft einhvern til að pressa á málið og núna erum við þrjár konurnar í stigahúsinu komnar á flug.Fékk fyrstu alvöru heimsóknina í nýja húsnæðið í gær en þá kom Smári Geirs og við fórum yfir myndir sem verða í bókinni sem hann er að ljúka við um 50 ára sögu SVN. Flottur karl hann Smári.