Fram, þjáðir menn í þúsund löndum ...

Baráttudagur verkalýðsins er í dag. Hann var lögskipaður frídagur hér á landi árið 1972, en fyrst var gangið í kröfugöngu 1923. Í dag er líka uppstigningardagur og hefur kirkjan gert daginn að degi aldraðra, og er helgihald dagsins helgað þeim. Sá klerkur sem kom þeirri hugmynd á framfæri er með góðan húmor, því vissulega eru þeir sem eru aldraðir líklegri en hinir að stíga fyrr upp!

 

Fyrsti 1. er baráttudagur verkalýðsins og þá jafnframt frídagur, en þegar hann ber upp á frídag sem þegar hefur verið settur á er hann enginn sérstakur frídagur verkalýðsins. Ekki frekar en sjálfur þjóðhátíðardagurinn sem var ekki lögskipaður frídagur fyrr en fyrir nokkrum árum. Helgidagar kirkjunnar voru til langs tíma sjálfum þjóðhátíðardeginum æðri.

 

Verkalýðnum finnst óréttmætt að það sé í raun tekinn af þeim baráttudagur þeirra, það er þegar hann ber upp á annan tyllidag. Af hverju má baráttudagur verkamanna ekki vera fyrsta mánudag í maí, eins og frídagur verslunarmanna er fyrsti mánudagurinn í ágúst, þá væri ekki verið að hafa af verkalýðnum frídag. Nú er það svo að uppstigningardagur og dagur aldraðra ber ekki alltaf upp á fyrsta maí, en baráttudag verkalýðsins ber alltaf upp á 1. maí og upp á laugardag eða sunnudag á nokkurra ára fresti.

 

Rauði liturinn á fána verkalýðshreyfingarinnar táknar uppreisn gegn ranglæti. Hann þýðir að nú sé nóg komið, auk þess sem hann táknar dagrenninguna. Í dag er 1. maí svipur hjá sjón þegar þúsundir gengu saman og sungu “Nallann” og kröfðust réttlátara þjóðfélags. Hafi einhvern tímann verið þörf þá er nú nauðsyn, um það bera launakröfur síðustu daga glöggt vitni.

Fram, þjáðir menn í þúsund löndum, sem þekkið skortsins glímutök!

Athugasemdir

[Jóna Harpa (IP-tala skráð) 1.5.2008 kl. 16:52]

Hæ,hæ
Já maður á margar góðar minningar frá þessum degi  
Hafðu það sem best!!

Knús frá mér