Að vera á móti, bara til að vera á móti!

“Hringlandaháttur og stefnuleysi meirihlutans í þessu máli er furðulegur og jafnvel broslegur enda fór svo að hann klofnaði í afstöðu sinni til málsins. Meðferð þessa máls vekur óneitanlega upp spurningar um getu meirihlutans í afgreiðslu og framkvæmdum stærri mála”

Einhver gæti haldið að þetta væri bókun minnihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur, en svo er ekki. Þetta er bókun minnihlutans í bæjarstjórn Fjarðabyggðar, bókun þeirra þriggja sjálfstæðismanna sem þar sitja. Þessi bókun kemur fram eftir umræður um staðsetningu heitra potta á áskrúðsfirði. Samþykkt var að setja pottana sunnan við sundlaugina en minnihlutinn, Valdimar, Kristín og Jens Garðar vildu staðsetja þá við íþróttahúsið. Hefðu þeir ekki verið í skugga þar?

 

Eiginlega er þessi bókun lýsandi dæmi á vinnubrögðum minnihlutans og bara gerð til að vera á móti, koma með eitthvað bara til að vera á móti. Hef lesið nokkrar svona bókanir frá íhaldsmanni í Æskulýðs- og tómstundaráði – en það heitir víst eitthvað annað í dag.

 

Hérna á árum áður var meirihlutinn í Reykjavík, íhaldið og meirihlutinn í Neskaupstað, kommarnir, oft bornir saman og margt fundið líkt með vinnubrögðum þeirra. Stjórnmálalegar skýringar hljóta að leiða allt annað í ljós, því í Neskaupstað var hagur hins almenna borgara í heiðri hafður, en hjá íhaldinu í Reykjavík var þá eins og nú, einkavinavæðingin allsráðandi!

 

Veit ekki af hverju ég get ekki losað mig við þennan pólitíska þankagang.