Já, það var töff að vera í teinóttu.

Í dag eru sex ár síðan Björgólfsfeðgar og Magnús Þorsteinsson keyptu 46% hlut í Landsbankanum á 12,3 milljarða króna. Einkavæðing Landsbankans var umdeild og sögðu margir að bankinn hefði fengist gefins. Erlendar skuldir íslenskra ríkisins minnkuðu hins vegar um tæpa tólf milljarða, að þávirði en nú er óvíst hvort feðgarnir skilji eftir sig meiri skuldir á herðum ríkisins erlendis en fengust fyrir bankann á sínum tíma.

Forstjórar, fjármálaspekingar og minni spekingar eins og seðlabankastjóri, ráðherrar og forsetinn hömpuðu útrásinni sem eigendur bankanna stóðu fyrir.  Tóku þátt í glæsiveislum þeirra sem kostuðu litlar eitt eða tvö hundruð milljónir. Fjölmiðlar eltust við skottin á þeim og allt var svo gott sem þeir gerðu – þangað til. Meira að segja forstjóri Kauphallarinnar var yfir sig hrifinn af þessum snillingum.

Nú eru snillingarnir farnir úr landi og skilja eftir sig sviðna jörð. Þeir eru þó ekki á nástráinu sjálfir. Ekki aðeins þeir heldur líka bankastjórarnir vatnsgreiddu sem fengu milljarða í starfslok. Já, það var töff að vera í teinóttu.

Athugasemdir

[Jóna Harpa (IP-tala skráð) 20.10.2008 kl. 08:29]

Hæ,hæ þetta er snildar færsla hjá þér!!! Hér sit ég og glápi bara útí loftið.....hugsa bara um morgundaginn. Vonandi á þetta allt eftir að ganga vel

Knús til þín