Af hverju þegja ráðamenn?

Ég velti fyrir mér af hverju þögn ráðamanna, sérstaklega Samfylkingarfólks, er svona nánast algjör. Er samstarfið við Sjálfstæðisflokkinn svona mikilvæg að ekki megi styggja flokksmenn með tali um fjöldamorðin á Gasa svæðinu? Menntamálaráðherra hefur þegar lýst því yfir að á meðan hún viti ekki málavöxtu þá taki hún ekki afstöðu. Hvar í ósköpunum hefur hún verið? Eða er undirlægjuhátturinn við Bandarísk stjórnvöld algjör? Ég skora á Samfylkingarfólk á þingi að krefjast strax fundar með utanríkisráðherra sínum - ekki mínum lengur - og krefjast þess að hún fordæmi árásir Ísraelsmanna.