Hvalirnir að útrýma fiskistofnunum

Mér finnst eðlilegt að líkja þessu við það ef risaeðlur væru ennþá til. Þær myndu éta mannfólkið út á gaddinn, éta allt sem að kjafti kæmi og dæju svo. Stóru hvalirnir eru á góðri leið með að útrýma fiskistofnum í Norður-Atlandshafi, og átu sem er aðalfæða fiskistofnanna. Hvalirnir hafa í mörg ár verið stórtækari í fiskveiðum en Íslendingar, ég vil hvalveiðar. Af hverju greinir þessi skýrsla ekki frá því að Bandaríkjamenn eru sennilega mesta hvalveiðiþjóð heimsins, það eru þeir sem veiða smáhvalina í net. Eru þessi samtök kannski í Bandaríkjunum?

Hvalastofnar stækka

Margt líkt með kúk og skít

Hernaðarbrölt stórveldanna á sér engin takmörk. Rússar beita hernaðarmætti sínum á nágranna sína en Bandaríkjamenn ráðast á þjóðir sem eiga olíu. Af henni eiga Rússar nóg.

„Best ef hann færi frá"

Í fótspor bresku hermannanna 1942

Ferðafélag Fjarðamanna er geysilega öflugt félag sem stofnað var í skíðaskálanum í Oddsskarði fyrir 12 árum. Á dagskrá þess eru árlega margar gönguferðir og eitthvað nýtt á hverju ári. Næsta ganga félagsins heitir: Í fótspor bresku hermannanna 1942. Langar mig til að endursegja hér ágrip af sögu þessarar örlagaríku ferðar, en hana setti ég á upplýsingarskilti fyrir Fjarðabyggð 2006.

Mesti mannskaði sem breska herliðið varð fyrir á Austurlandi í síðari heimsstyrjöldinni varð ekki í stríðsátökum heldur í glímunni við íslenskan vetur. Dagurinn 20. janúar 1942 rann upp á Reyðarfirði með stillu og heiðríkju. Fótgönguliðar nýstofnaðrar fjallaherdeildar höfðu þá í nokkra daga beðið þess að veður skánaði svo að þeir gætu spreytt sig í nágrenninu. Liðsforingjar höfðu hlotið þjálfun í sérstökum vetrarherskóla á Akureyri og þennan bjarta morgun lagði stór hópur hermanna, líklega um 70 manns, undir forystu ungs lautinants frá Búðareyri norður Svínadal og ætlaði að ganga um Hrævarskörð til Eskifjarðar. Ekki gekk sú áætlun upp vegna svella og harðfennis neðan undir skarðinu. Þá var ákveðið að halda inn úr Svínadal og um Tungudal og Eskifjarðarheiði. Lengdi þetta gönguna um nokkra klukkutíma miðað við sæmilegar aðstæður. Er líða tók á dag fór veður versnandi, fyrst lagði yfir ískalda hrímþoku og síðan tók að blása af suðaustri með slyddu. Þegar hópurinn náði upp á Eskifjarðarheiði var dagur að kvöldi kominn og skollið á aftakaveður með mikilli ofankomu. Var nú móti veðri að sækja og fór svo að sögn eins þátttakanda (Fred Norton) að hópurinn tvístraðist á leið sinni austur af heiðinni. Fjallalækir voru orðnir sem stórfljót og krapaelgurinn í hné eða meira. Voru margir er hér var komið sögu nær örmagna af þreytu og vosbúð. Veturhús voru þá næsti bær við heiðina norðan ár, grasbýli um 2 km innan við jörðina Eskifjörð og án símasambands. Þar bjó þá Páll Pálsson með Þorbjörgu móður sinni og systkinum. Voru bræðurnir Páll og Magnús, 15 ára, þennan dag í kolauppskipun úti á Eskifirði en mægður í fjárstússi og eldiviðarkroppi inni á dal. Fólk gekk þreytt til náða um tíuleytið um kvöldið, en áður Páll sofnaði bætti í veðrið svo að hann taldi vissara að huga að útihúsum. Á leið til bæjar rakst hann á torkennilega þúst, sem reyndist vera mannvera skríðandi með bakpoka. Var þar kominn einn bresku hermannanna og áður en nóttin var öll yljuðu sér 48 örþreyttir menn og holdvotir í þröngum bæjarhúsunum og nutu aðhlynningar. Voru bræðurnir á þönum úti við að bjarga hermönnum í bæinn og bera inn vatn en systurnar Bergþóra og Kristín hjúkruðu þeim ásamt móður sinni og nærðu eftir föngum. Nokkur lík fundust þá um nóttina og daginn eftir og urðu átta áður en yfir lauk. Í hópi látinna var fararstjórinn. Þverár tvær runnu saman utan bæjar og voru kolófærar fram undir morgun að ekki sé talað um Eskifjarðará. Er dagaði birtist breskur liðsforingi að svipast um eftir félögum sínum og brátt dreif að fólk til aðstoðar frá Eskifirði og var þar á meðal Einar Ástráðsson læknir. Björgunarafrekið sem unnið var við erfiðar aðstæður þessa óveðursnótt, mun seint gleymast.

Helstu heimildir:

Friðþór Eydal: Fremsta víglína, s. 105-110, Reykjavík 1999.Bergþóra Pálsdóttir: Hrakningasaga brekra hermanna á Eskifjarðarheiði.

Eskja I, s. 191-194.

Ekki sama Jón og ...

Auðvitað á að hækka laun stjórans svo hann geti beitt sér að því af fullum þunga að ljósmæðrum, hjúkrunarfræðingum, sjúkraliðum og öðrum stéttum heilbrigðiskerfisins verði áfram greidd lágmarkslaun.

Laun forstjóra Landspítala hækka

Ekki lengur fluga ...

Þetta þýðir að maður getur hætt að óska sér þess að vera fluga á vegg við hin og þessi tækifæri. En þetta þýðir meira. Menn geta framið voðaverk án þess að nokkur sjái til þeirra. Og vitleysis niðurlagsgreinin í þessari frétt hlýtur að eiga að vera "flugvélar" ekki " flugfélag torsýnilegar á ratsjá"

Vísindamenn segjast skrefi nær hulinshjálmi

Sigur - en ekki góður leikur

Hélt á tímabili í upphafi seinni hálfleiks að við myndum missa forskot okkar niður, en við höfðum það. Hugsa sér að leikreyndasti maður vallarins skuli gera þau mistök að fá gult spjald vegna þess að hann var að þurrka sér um hendurnar á handklæði, inni á vellinum. Ólafur sýndi ekki mikið í þessum leik, byrjaði á sama miðjumoðinu, að koma boltanum á línumennina. Ætlar hann aldrei að læra af þessu? Snorri Steinn var besti maður vallarins og nýliðanir stóðu sig vel. Við hefðum ekki hrósað sigri hefði Lavro verið í markinu.

Ísland lagði Rússland

Á skítugum skónum

Mér er sagt að margir Dalvíkingar ætli ekki að elda súpu að þessu sinni. Þeim blöskrar yfirgangur gesta, sem troða á öllu sem fyrir er, vaða inn á skítugum skónum og þakka varla fyrir sig. Slæmt ef satt er, því þetta framtak íbúa Dalvíkur er til fyrirmyndar, 

Um 20 þúsund manns á fiskisúpukvöldi

Til hvers að vaka...

Ég veit ekki til hvers ég er að vaka og horfa á íþróttafólk, sem segist vera í toppstandi en hætta svo vegna meiðsla á fyrstu mínútunum? Ragna er ekkert einsdæmi. Svo langt man ég að ein sunddrottning okkar fór á þrenna Ol. leika en stakk sér ekki til sunds á tveimur af því að hún var eitthvað slöpp. Öll munum við eftir frjálsíþróttamanninum, sem fór á hvert stórmótið á fætur öðru en varð alltaf að hætta keppni vegna meiðsla - og Kristinn datt! Nú er ég orðin skíthrædd um árangur handboltaliðsins. Mér er nefnilega enn í fersku minni hryllileg frammistaða þeirra á Ol. leikunum í Seaul. Þá vaknaði ég um miðjar nætur til að horfa á mína menn - og hvað gerðist? Þeir töpuðu hverjum leiknum á eftir öðrum. Man ekki lengur í hvaða sæti þeir lentu. Hét því þá að ég skyldi aldrei horfa á handbolta aftur - auðvitað gat ég ekki staðið við það. 

En sennilega er ég að ætlast til of mikils, en velti því fyrir mér hvort Ol. lágmarkið okkar sé eitthvað annað það sem Ol. nefndin setur. Ef svo er ekki, erum við með frábært íþróttafólk, já og hvort sem er. Við sendum 27 keppendur og 23 þjálfara og aðstoðamenn. Við erum lítil þjóð og sennilega á ég að fyllast stolti þegar ég hugsa til þess að Chile með 16 milljónir íbúa sendir 27 íþróttamenn – eins og við.

Ísland best í heimi

Ragna slasaðist og er úr leik

Margir kínverjar sprengdir

Það sem var vitað fyrir víst að það yrðu sprengdir margir kínverjar í Peking í dag. Ekki þessir mannlegu, nei, þessir úr púðri. Hélt þó að á mengunina þar væri ekki á bætandi. Setningarathöfnin er að vonum flott og mér fannst allt í sómanum þangað til kínverskir hermenn gengu gæsagang með kínverksa fánann. Minnir mig alltof mikið á nasista.

Ólympíuleikarnir settir

Stoppum þennan innflutning

Víða erlendis gilda þau lög eða reglur að þarlendir leiðsögumenn verða að vera í forsvari fyrir hópa. Því ekki hérna líka? Það er hreint óþlandi að horfa upp á allan þann varning sem ferðamenn sem koma með Norrænu koma með til landsins. Á sama tíma eru við íslendingarnir sektaðir fyrir að koma með eina litla spægipylsu til landsins. Ég get ekki tekið undir það að stærri Norræna hafi verið slys, það þarf bara að setja ný viðmið.

Uppselt á ferðamannastaði